Miejska Biblioteka Publiczna
w Jastrzębiu-Zdroju

PATRONAT

15 maja w wydawnictwie Moc Media ukazała się książka Alžběty Bublanovej, której patronujemy 

"Kamienica" Alžběty Bublanovej w tłum. Justyny Pokorskiej to bardzo ciekawa opowieść o samotności, kobiecości i rozczarowaniu. Główna bohaterka, kobieta po sześćdziesiątce, wdowa, matka dorosłej córki, w swoim dynamicznym monologu nie tylko dokonuje wiwisekcji swojego życia, ale także odsłania przed nami swoje marzenia, oczekiwania i obawy. I chociaż początkowo mogłoby się wydawać, że będzie to historia podglądającej sąsiadów zgorzkniałej starzejącej się kobiety, to koniec końców "Kamienica" staje się przejmującym studium życia i przemiany samotnej kobiety pozbawionej złudzeń i poczucia kobiecości. Alkoholizm i bezdzietność córki, które stają się symbolem matczynego rozczarowania i porażki, to tylko jedna z kwestii spędzająca sen z powiek głównej bohaterki. Już na pierwszej stronie padają słowa: "czasami ludzie chcą za dużo i za szybko" i to stanie się osią całej opowieści, skupi się wokół zwyczajnych ludzkich potrzeb: miłości, samoakceptacji, zmiany. Opisywanie tytułowej kamienicy, podglądanie życia sąsiadów, dopisywanie historii i akcentowanie ich sporów pozwala na wskazanie dość prozaicznych i użytecznych potrzeb. Całe dnie upływają jej na obserwacji, nasłuchiwaniu kroków, wyłapywaniu szczątkowych zdań. Żyje cudzym życiem, ale w pewnym momencie przyjdzie pora zrewidować wyobrażenia tak o życiu sąsiadów, jak i życiu własnym i córki. Kiedy nasza narratorka dojdzie do wniosku, że nie wspierała córki w jej marzeniach, że wybrała dla niej tak samo nudny scenariusz życia, wówczas przyjdzie dojmująca świadomość, że w życiu czasem trzeba zaryzykować. Bo spod fasady szczęśliwego życia zaczyna przebijać jakaś tęsknota. Okazuje się, że naszej bohaterce zaczyna brakować tych typowych "babskich" spraw: spotkań z przyjaciółkami, wspólnych wypadów, uczucia, że ciągle jest się piękną i kobiecą. 

„Kamienica” jest opowieścią o tym, jak często zapominamy o sobie, rezygnujemy z marzeń, wchodzimy w role jakie narzuca nam społeczeństwo, nie walczymy o swoje. To oczywiście historia ponownego budowania relacji z córką, walki o szczęście swoje i bliskich. To opowieść o budzącej się kobiecości, budowaniu poczucia własnej wartości. To także rozprawienie się z pewnymi tematami tabu: jak kobiecy alkoholizm czy kobieca starość.
Polecamy!