Ruch jazzowy w Polsce ma bardzo długą tradycję, jednak trudno jest precyzyjnie określić datę, która ten ruch zapoczątkowała. Przed i po II wojnie światowej aż do połowy lat 50., jazzem określano muzykę taneczną, swingową.

Przed II wojną światową orkiestry grające w lokalach swój repertuar jazzowy opierały głównie o kompozycje George'a Gershwina czy autorów musicali broadwayowskich, których utwory były modne w całej Europie.

Po wojnie okres początkowej fascynacji muzyką jazzową został szybko stłumiony przez władzę komunistyczną, która uznała tę muzykę za przejaw formalizmu. Uważano "że uprawianie jazzu należy traktować jako wyraz poparcia dla wrogiej socjalizmowi ideologii". Kluby muzyczne, w których brzmiał jazz, zostały rozwiązane, a w Łodzi spalono publicznie bibliotekę książek na temat jazzu, zaś płyty rozbito młotkiem.

Przełom lat 40/50 określany jest w historii polskiego jazzu okresem katakumbowym ( jazz wykonywano nieoficjalnie w konspiracji), grywano go w mieszkaniach prywatnycha. W mediach twierdzono że, "boogie-woogie to jeden ze społecznych przejawów imperialistycznego bandytyzmu i jako taki jest nam wrogi i obcy i powinniśmy go potępiać"

Dopiero okres politycznej "odwilży" po 1955 roku, przyniósł wolność także w sferze sztuki i stał się początkiem rozwoju autentycznego ruchu jazzowego w Polsce. Zorganizowano wówczas festiwale jazzowe w Sopocie (w 1956 i 1957), które zapoczątkowały tradycję późniejszego warszawskiego festiwalu Jazz Jamboree, dziś należącego do najstarszych tego typu imprez w Europie.

Od 1958 roku jazz zagościł w salach Filharmonii Narodowej, muzycy grali w garniturach i smokingach, dla elegancko ubranej publiczności.

Polscy muzycy jazzowi koncertowali po świecie, głównie w Europie Zachodniej, zaangażowani zostali do filmum in. Jan "Ptaszyn" Wróblewski, skomponował muzykę do filmu Jana Rybkowskiego "Pan Anatol szuka miliona" (1959).

W latach 1957-1970 powstały w Polsce 292 filmy fabularne, do 52 z nich muzykę napisali twórcy jazzowi. Liderem na tej liście był Jerzy "Duduś" Matuszkiewicz, współzałożyciel zespołu Melomani - 16 filmów, tuż za nim plasował się Krzysztof Komeda-Trzciński - 14 filmów. Za granicą największe sukcesy odniósł Krzysztof Komeda, stając u progu światowej kariery. ("Kołysanka" do filmu Romana Polańskiego "Dziecko Rosemary" - 1968).

Polski jazz tworzyli wybitni muzycy. Przed wojną m.in.: Kazimierz Turewicz, Jerzy Petersburski, Zygmunt Karasiński, Henryk Gold, Ady Rosner, a po wojnie tacy artyści jak: Jerzy "Duduś" Matuszkiewicz, Krzysztof Komeda Trzciński, Jan Ptaszyn Wróblewski, Zbigniew Namysłowski, Michał Urbaniak, Tomasz Stańko, Henryk Majewski, Adam Makowicz, Andrzej Kurylewicz, Andrzej Trzaskowski, Jerzy Milian, Wojciech Karolak, Włodzimierz Nahorny, Zbigniew Seifert, Krzesimir Dębski, Wojciech Konikiewicz, Leszek Możdżer., Melomani Jerzego "Dudusia" Matuszkiewicza, Sekstet Krzysztof Komedy, Jazz Believers Jana Ptaszyna Wróblewskiego, czy wykonujący jazz tradycyjny New Orleans Stompers.

 Na przestrzeni tych lat w Polsce pojawiły się i rozwinęły talenty muzyków, którzy tworzą i występują do dziś, i którzy odcisnęli wyraźne piętno na działalności kolejnych pokoleń polskich jazzmanów.